Restauratie Duikers 3e Ambachtsschool Den Haag.
Het ontwerp van de 3de Ambachtsschool, van de architecten Bijvoet en Duiker dateert uit 1928.
Daarvoor was al in 1921, door de zelfde architecten, een ontwerp gemaakt op een locatie vlak in de buurt.
In 1994 verliet de Ambachtsschool het gebouw en kwam het leeg te staan. De conditie van het gebouw was slecht.
HTV Architecten mocht het gebouw gaan gebruiken als een soort monumenten wacht. Er werd ook gestart met een restauratie plan.
Er werd opgericht de Stichting Duiker’s 3e Ambachtsschool, al snel werd dat D3A.
De Stichting werd voor 1,- gulden eigenaar van het gebouw en zou te zijner tijd de restauratie gaan uitvoeren. Na gereed komen van de restauratie zou het gebouw dienst gaan doen als verzamelgebouw creatieve beroepen.
Er was vooral de wens om het gebouw in zijn oorspronkelijke architectuur en indeling te behouden ondanks de grote constructieve problemen die al snel aan het licht kwamen.
Er waren redelijk veel foto’s en tekeningen beschikbaar van het oorspronkelijke gebouw. De scholen van de Vereniging De Ambachtsschool werden in de jaren, ’70 en ’80, opgeheven en de vereniging werd ook gestopt. Het archief van de Vereniging De Ambachtsschool is omstreeks 1998 bij de asbak gezet en is verdwenen. We waren net op tijd om nog een heel klein deel van de oorspronkelijke correspondentie over de 3e Ambachtsschool te redden.
De glazen bouwstenen waren al heel snel verwijdert. De stalen puien moesten door het zoute milieu op Scheveningen ook al snel vervangen worden. Zowel de glazen bouwstenen als de stalen puien zijn, in hun oorspronkelijke vorm weer terug.
Op de begane grond was aan de rechterkant een fietsenstalling en aansluitend een garderobe voor de fietsers. Leerlingen, zonder fiets, die de hoofdingang gebruikten hadden een garderobe aan de linker kant. Bij de restauratie zijn de ruimten in hun oorspronkelijk vorm terug gebracht. De functie kon wederom fietsenstalling worden. De garderobes werden ruimten voor tentoonstellingen en bijéénkosten. Alle klaslokalen in het gebouw hadden hun eigen toiletten en berging.
Het oorspronkelijk gebouw zou niet voldoen aan de huidige brand preventie eisen. Er moesten duidelijke vluchtwegen komen en een compartimentering. In de gangen zijn branddeuren aangebracht die volledig vlak in de wanden zijn opgenomen. De deuren sluiten automatisch bij een brandalarm. In de gangen zijn de deuren vrijwel onzichtbaar. Het gebouw had een soort goederenlift aan de gevel in het midden van de gang. Die ruimte heeft nu een extra trappenhuis.
Het hoofdtrappenhuis vlak bij de hoofdingang van het gebouw was ontworpen voor gebruik door leerlingen. Breed genoeg met een goede verhouding van de treden. In een modern gebouw is een lift, voor personen en goederen onontbeerlijk. Het zou een enorme inbreuk kunnen zijn in de plattegrond. De lift is opgenomen in een berging gebied met een ingang aan de gangzijde. Ook hier geen verstoring van het beeld van de gangen.
De oorspronkelijke glazen bouwstenen, 20 x 20 cm, waren gemaakt door Saint-Gobin. Zij hadden ook de glazen bouwstenen gemaakt voor Maison Vere in Parijs. (Ontworpen door Bernard Bijvoet) Over het verwerken van glazen bouwstenen was in de jaren’30 nog weinig bekend. Er werd geen rekening gehouden met de grote uitzetting van glas bij warmte. Er ontstonden grote spanningen in het glas dat al snel kapot sprong.
De stalen puien in de gevels hadden veel last van het zoute zeemilieu. Er trad snel corrosie op van het staal. Puien moesten vervangen worden. Er werd gekozen voor andere profielen en details. Het was de intentie om alle puien te restaureren met oorspronkelijke profielen.
Het hele gebouw, is een betonconstructie en bestaat in feite uit verschillende vleugels die gelegen zijn aan de hoofdgang. Het gebouw is nergens gedilateerd. Het heeft gezorgd voor veel spanningen in de betonconstructie met als gevolg scheurvorming. Bij de restauratie dachten we het gebouw te kunnen dilateren. Het bleek onmogelijk. Er is gekozen voor een buitenisolatie die de temperatuur verschillen in de betonconstructie binnen bepaalde grenzen zou kunnen houden.
De oorspronkelijke glazen bouwstenen waren gemaakt door Sanit-Gobin. Zij wilde echter op geen enkele manier meewerken aan een nieuwe productie. Uiteindelijk zijn de glazen bouwstenen gemaakt in een glas fabriek in Tsjechië. De verwerking van de glazen bouwstenen moest echter op een moderne manier. Ze zijn geplaatst in stalen frames waar ze vrij in konden bewegen bij temperastuur verschillen. Er was echter meer ruimte nodig.
Het aanbrengen van een isolatie aan de buitengevels mocht er niet toe leiden dat de verhoudingen en afmetingen van de gevels zouden veranderen. Er is een bouwfysisch computermodel van het gebouw gemaakt. Op basis van dit model zijn de gevel isolaties beoordeeld op hun effect en noodzaak. Beton balken die in het zicht waren zijn maar aan één kant voorzien van een isolatie. Het veranderde het gevel beeld nauwelijks.